ساعت 7:57 صبح سه شنبه 86/1/28

       نبرد روسی وسوهی

 

چنین یــــــــاد دارم کـــــــــه گوشم شنید          مر این داستــــان را ز  گــــــــــــــردآفرید:

چــو خورشید  در آسمـــــان   سـر کشید          سیه زاغ – خاک تــــو سرش– پر کشید

تهمتـن ســــــــــوی آینــــــــه شــــــد روان          پس آنگـــــــــه بپوشید ببــــــــــــــر بیان

دو دوری بچرخیــــــــــــد و خـــــــود را بدید          "چه خوشگل شدم" گفت و از جـــا پرید 

در آن آینـــــــــــه عکس خـــــــود بوس کرد          خودش را برای خــــــــودش لــــوس کرد 

سبیــــــــل خودش را بسی شــــــــانه زد          بــــــه زیر بغـــــــل نیز افشـــــانه(۱) زد!

نهـــــــــــــاد آن یل نامی و  تــــــــاج بخش         یکی چـــــــــار پایه بــــــــه نزدیک رخش

ســـــــوارش شـــــــــــــــــد و بعـد ویراژداد          بـــــــه جولان هــــــــوای درســاژ(۲) داد 

از آنســـــــــــــو شنـــــو حـــال سهراب یل          کـــــه در خوشگلی بود ضــــــــرب المثل 

در آورد سهــــــــــــــراب تی شرت بــــــزم           پس آنگــــــه بپوشید خفتـــــــــــــان رزم

 بر آن زلـــــــــــــــف عقــــــــــرب بمالید ژل          بزد تیـــــــــر مژگــــــــان خــــــــود را ریمل

دو ســاعت جلــــــــــــو آینـــــــــــه ایستاد          به موهــــــــــای زیبـــــــــاش  حالت بداد

 بگفتا کــــــــه امروز بــــــــا ماست شانس          به میدان سپس رفت بـــــــــا یک آژانس

 دو خوشگل به نــــــــــــاز و ادا و قمیش           به میدان رسیدند بــــــــــــا ایش و ویش

 

 

خرامـــــــــــــــان دو یل پیش هم آمدند           و با غمـــزه مشغــــــــول کل کل شدند!

چنین گفت سهراب یل : کای خــــــرفت           کنـــــــون مــــــــــرگ آمــد خِرت را گرفت

بگـــــــویی اگـــــــــر حـــرف بی تربیت          همینجا  جــــــــرت می دهم از وسط(!)

تهمتن بشـــد قرمـــــــــــز و گفت : وا!            چه حرفــــــــــای زشتی! پنــــا بر خــــدا

 چرا گــــــرد و خـــاک این وسط می کنی؟           منو جر بدی؟؟... تــــــو غِلط می کنی!!

    جلـــــــــو رفت رستم ورا کــــــــــــرد : اَخ!           دمــــــــــاغ حریفش کمــــــــی گشت پخ!

 بزد جیـــــغ : مُردم !  کجــــــــــــــایی ننه؟          بیـــــــــــــا! این هیولا  منـــــــــو می زنه!

 بــــــرو گمشـــــــــــــو ایکبیری بی کلاس          که ایران و توران همــــــــه ش مال ماس!

 در این بیــــــــن و در حیص و بیص نبــــرد            تهمتــــــن دوبــــــــــــاره یکی حمله کرد

 کشیـــد آنزمــــــــــان گیس سهــــــراب را           بیـاورد بـــــــــــر چشــــــــــــــــم او آب را

 سپس یک لگــــد زد به ســــــــــاق جوان           که اشک از دو چشمــــــان او شــد روان

 سُهی چونکه  این ضربه خــورد از رُسی!           بگفت:این تویی یـــا "پائولو روسی"؟!(۳)

 جلـــــــــو رفت سهراب یــــل ســـــــوی او           گرفت از تهمتـــــــن لُپِ چـــــــــون هلو !

یکی نیشگــــــــون از لُپــــــــــــانش گرفت          تـــــــــو گویی کـــــه از درد جانش گرفت

 چنین گفت رستم به هـــــول و ولــــــا:          عجب ناقلایی تو !شیطــــــــــــــون بلا!!

 به ناگــــــــاه خـــــــم شد  به روی زمین            درآورد کفــــــــش خودش را بــــــــه کین

 بزد بــــــــر ملاجش یکی لنگــــــــه کفش           که شـــــــد قسمت عمده ی آن بنفش!

 بشــــــــد ضربه ی مغــــــــزی آن پور پاک          ولـــو گشت حیوونکی روی خـــــــــــــــاک

 بگفتـــــــــــا : نشــونت میدم ای خشن!           الهی تو چشمات بره خــــــــاک و شن!!

 ز بچه محلهـــــــــــای مــــــــا یک نفـــــــر           برد ســـــــوی رستـــــــــم از اینجـــا خبر

 که : ای آقـــــــــــــا رستم بیــــا زود بــاش         کــه سهرابتــــــــــــــو کرده اند آش ولاش

 چو رستم شنید این یهـــــــو جیغ کشید          یقـــــــــــــه هفـــــــــت پیراهنش را درید

  بزد چنگ بر لپ که :  رستــــــــــم منم!            الهی خـــــــــدا بشکنــــــــــــــه گردنـــم!  

 بگفتــــــــا : بابایی! منـــــــم پــــــــــور تو!          چـــــــــــرا وا نکردی چش کورتـــــــــــــو!!

 پی کشتـــــــــــن پــــــــــور خــــــود آمدی          دیگه با تــــــــــــو قهرم ...تو خیلی بدی!

 به مـــامـــــانی خــــود نگفتم اگــــــــــــــر           یــــــــــــــــــه آشی برایت نپختم(!) اگــر

 بزد جیغ رستــــــــــــــم از این فعـــــل بد:           ایشالّا (!) خداونــــد مرگــــــــــــــم دهد!

 اوا خاک عــــــــــــالم! ...تو هستی بابا؟!           بمیرم الهـــــــــی !..نگفتی چــــــــــــرا؟

چو گریید  آن شبـــــه " لی وان کلیف"!(۴)        کلینکسی آورد بیـــــرون ز کیـــــــــــــف!!

 کلینکـــــــــــس را اول از هم گشــــــــــود           سپس از دل و جــــــــان یکی فین نمود! 

ز فین فین رستــــــــم در آن پهــن دشت           "زمین شش شد وآسمان گشت هشت"!

چو " وی جی"(۵) در آغــــــــوش گـــــرم پدر ـ         برفت اینچنین جــــــــــان سهـــــــراب ، در!  

.................................................

 (۱) : افشانه = در آن روزگار به "اسپری" اطلاق می شد!

(۲) : در ِ ساژ = به حرکات موزون اسب هنگام طی طریق می گفتند! 

(۳) :" Paulo rossi" =  از سرداران پا به توپ روم باستان در ۱۹۸۲ سال قبل یا بعد میلاد!!

(۴) : "Lee van cleef" = از "بد" های  معروف و جیره خوار "سرجولئونه" !

(۵) : وی جی : "وی جی بن اِشوینی"! ... مقتول به دست پدر در دیار هندوستان  ، که فردوسی و گردآفرید بخش پایانی داستانشان را از سرنوشت او  اقتباس کرده اند!

 

برگرفته از وبلاگ    http://www.it-85.blogfa.com


¤ نویسنده: عماد یونسی

نوشته های دیگران ( )

خانه
وررود به مدیریت
پست الکترونیک
مشخصات من
 RSS 

:: بازدید امروز ::
24
:: بازدید دیروز ::
6
:: کل بازدیدها ::
170929

:: درباره من ::


:: لینک به وبلاگ ::


::پیوندهای روزانه ::

:: فهرست موضوعی یادداشت ها::

احمدی . احمدی نژاد . ازدواج . انتخابات . انیشتن . بار گران . بروجردی . پیامک . تاهل . جمهوری . چیز . دزدی . دهمین . روزنوشت . ریاست . سفر استانی . سیاست . شعر . شیعه . عشق . غارت . مناظره . موسوی . میرحسین . نژاد . همسر . واقعیت .

:: آرشیو ::

سیاست خارجی
سیاست داخلی
جمهوری خودمختار آزاد اسلامی
خاطرات
مناسبت ها
.............

::وضعیت من در یاهو ::

یــــاهـو