بابا این پارسی بلاگ عزیز که راه نمیده ما وارد مدیریت معزز پر افتخار وبلاگ نمکمون که برای تنویر افکار عمومی می نویسیم بشیم
نظریات منور ما هم داره کپک می زنه
القصه در سرای دلتنگی مین و من مطالب نمک آلودمان را به خوردتان می دهم.
این عکس های جالب انگیزناک را که می بینید در راهی که به معیت دوست گرامیمان امیر (پیشی عاشق) میرفتیم توسط ایشان و با گوشی که نمیشه گفت بلکه دوربین مافوق پیشرفته ( ان??) تصویرگری شد که جالب است.
دقت کنید دوست من ( ان?? ) دارد ... این خیلی مهم است ...........................................
در راستای آموزش پیش از شغل ............
این آقا می خواد یگان ویژه موتور گیر بشه
(عزیزم غصب مال مردم آخر و عاقبت نداره .... از عمر عبرت بگیر )
این کوچولو هم رسته انتظامی یا آگاهی یا ... بالاخره یه چیزی می خواد بشه دیگه
حالشو بردی ها .............................
ای داد از این عمر که گذشت . ایکاش باز می گشتم به طفولیت و بی خبری از دنیا و مافیها . و چه خوب و پر برکت بود آسودگی و ملعبه کردن هر چیز در این وانفسا
در ذهنمان دزد و پلیس بازی می کردیم و باور نداشتیم که ممکن است روزی از سر لجاجت و کبر و غرور ممکن است دزدی باشیم از بیت المال و یا آقا زاده ای که ملت را رعیت فرض کرده باشد.
یادش به خیر برای آقا امام حسین با دستهای کوچکمان از سر صدق و صفا بر سینه می زدیم و با آه کودکی فریاد یاحسین می کشیدیم
یادش به خیر در زمان ما که تازه غربت فضای یاد جبهه ها را نگرفته بود می توانستیم بسیجی بازی کنیم و با دشمن بد بجنگیم .
یادش به خیر بسیجی را در باطنمان می دانستیم و نه به لباسی رنگارنگ و چریکی که خدای نخواسته از سر خستگی شیفت شبانه پرخاشی کنیم و دلی .....
یادش به خیر کودکی ها
زمین و خانه را می توانستیم تصور کنیم و هنوز مثقال زعفران نشده بود .
می توانستیم بی برقی موشک باران صدام را تحمل کنیم
می توانستیم
ولی حالا باید " واستعینوا بالصبر و الصلات"
این را دوست عزیزم آقای احمدی به من توصیه کرد .
یاحق.......
